Naar Guangzhou

De laatste beelden van Shenzhen

We hadden kaartjes voor de trein om 20 over 1, en waren op tijd opgestaan. Om 1 uur waren we bij het station. We hadden er niet op gerekend dat er nog en paspoort- en bagagecheck zou zijn, waar redelijk lange rijen bij zouden staan. We wisten niet of onze ticket nog geldig zou zijn voor de volgende trein. Uiteindelijk waren we 5 minuten voordat de trein zou gaan binnen, en renden we met onze bagage naar het perron wat nog best een afstand was. Bezweet en vermoeid kwamen we net te laat aan. Gelukkig vertelde de vrouw voor de ingang van het perron dat we ook de volgende trein konden nemen, die een half uur later ofzo vertrok. We namen de tijd, ik kocht wat drinken en wat een soort pringles-kloon, daarna stonden we in de rij voor de volgende trein.

De hogesnelheidstrein zelf was niet superspannend, en we hadden ook niet zo'n goed zicht op onze staplaats. Je voelt niet echt dat je zo snel gaat, maar je bent wel snel van Shenzhen-noord naar Guangzhou-zuid, wat volgens Google Maps een afstand is van 132 km met de auto. Duurde ongeveer een halfuur.

In Guangzhou-zuid kwamen we een meisje die haarself Minnie noemt tegen. Ik heb toen een tijd niet zoveel foto's gemaakt, want Minnie is een beetje haastig en we waren constant aan het bewegen, met onze bagage nog steeds. Eerst met de metro naar Guangzhou-noord, en dan met de bus naar Huadu, waar het schoolcampus zat waar wij zouden slapen. Er was een stuk lopen tussen het metrostation van Guangzhou-noord en het busstation wat echt verschrikkelijk was. Ik had dus een rugzak en een idioot zware koffer met mijn laptop erin enzo, en er waren constant trappen waar je op moest. Voor mensen met een handicap is dat dus echt niet te doen. En ook niet voor mensen met bagage.

Minnie wist wel precies de weg die we moesten nemen, dat was wel een mooie verbetering. In Huadu gingen we even door de markt, aten we hele pittige tofu wat heel lekker was, en wat Chinees, en daarna sushi. Toen zochten we een taxi om ons naar de school te brengen, maar de taxiprijs was twee keer zo duur als normaal volgens Minnie, dus in plaats daarvan namen we de bus.

Toen we in de bus zaten begon het opeens hevig te regenen, het eerste wat we merkten van het feit dat we er waren in het regenseizoen. Zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Guangzhou#Geography de regenval in maart. De regen was echt hevig en bleef ook een tijd aanhouden. Op een bepaald moment veranderde de bus meer in een boot en de weg in een rivier.

Toen we aankwamen was de regen minder erg geworden. Toen moesten we nog een eindje lopen naar het hotel, oppassend dat we niet in grote plassen water stapte in het donker, en toen konden we inchecken. We bekeken onze kamers, die er redelijk uitzagen maar best vies waren, niet goed schoongemaakt. Toen kochten we een Chinese simkaart, ~70 yuan(10 euro) voor voor 400 MiB internet en genoeg sms'en en bellen voor een aantal maanden.

Daarna gingen we terug naar de kamer, en was er een verrassingsfeest voor mijn verjaardag! Opeens waren er 10 Chinezen, waarvan ik het grootste deel nog niet gezien had. Alleen Macy en Max kende ik van Nederland.

Nu weet ik, van links naar rechts, dan achter naar voren: Minnie, Sanne, Justin, ???(kan niet zien daarachter, misschien is het Laura), Grace, Macy, Hansome(serieus, die naam), Kiwi, Oliver, Max(rechtsonder).

Was leuk dat ze dat voor me deden, was ook cake bij, en bier en snacks. Jammer genoeg moesten ze allemaal heel snel weer weg omdat ze voor 11 uur in hun dorm moeten zijn wegens curfew. Dat was wel een minpunt van die school.

Daarna stopte ik de nieuwe simkaart in mijn Hong Kongse telefoon. Vanaf de dag hierna zijn de foto's gemaakt met mijn nieuwe telefoon, waardoor de kwaliteit een stuk hoger is, maar het ook grotere bestanden worden. Zal kijken of ik ze zelf moet verkleinen voor het blog of niet. Ben trouwens heel blij met de aankoop. Dacht eerst dat het misschien een fout zou zijn geweest, maar deze mobiel is zoveel beter dan mijn oude, dus ik heb er nu al heel veel plezier van gehad.