Dit is deel van mijn gearchiveerde China-blog. Het is niet meer deel van de actieve website, maar je kunt het nog steeds hartelijk lezen!
Hong Kong Downtown & De avondtrein naar Shenzhen
Inmiddels ben ik dus veilig thuisgekomen, sorry dat ik zo weinig blogberichten heb gemaakt! Het internet in China was zo slecht dat het vaak niet te doen was! Ik zal het nu langzamerhand allemaal in halen.
De volgende dag had ik eindelijk weer een volledige maaltijd. Ontbijt was inbegrepen met het hotel. Ik kon ontbijt eten tussen iets van 9 en half 12 ofzo, en was ruim optijd opgestaan om ermee te beginnen. Dat was maar goed ook, want het duurde me ongeveer 2 uur om het te eten. Een soort taaie noodles en een viese soep. Wel heel voedzaam.
Het restaurant in het hotel was heel fancy. Jammer genoeg heb ik geen foto genomen van de grote zaal waar een boel mensen aan het eten waren. Justin had evenveel moeite met het eten als ik, maar hij sliep uit dus hij had maar een halfuur. Uiteindelijk had hij wat happen van de soep genomen, maar voor de rest niks. Sanne nam ook iets lichts.
Vandaag ging vervoer veel beter dan gister. Het geheim was tweevoudig: We hadden een plan, en we gebruikte de metro. De metro in Hong Kong is veel duidelijker dan de bus. In elke metrokar heb je een kaartje van het hele metrostelsel, met waar je nu bent, waar je heen gaat, en waar je kan overstappen op welke lijnen.
Het plan was dus om naar Hong Kong downtown te gaan, daar wat rond te kijken en te winkelen, dan naar een tempel te gaan in het oosten van Hong Kong. Justin wou ook nog de skyline zien met het gebouw van de bank of China. Dus we gingen eerst uit in het centrum, bij metrostation Mong Kok. Daar was het zeer druk.
Blijkbaar zijn medicijnen veel goedkoper in Hong Kong dan in de rest van China, dus er waren een heleboel apotheken. We kwamen ook lang een electronicawinkel, en ik besloot om daar een nieuw mobiel te kopen. Uiteindelijk koos ik de LG D410, een mobiel die een stuk beter was dan wat ik had, en afgeprijst was naar 1100 Hong Kong dollar, of ongeveer 120 euro. Goede camera, groter beeld, alles vloeiender, meer functies, etc. Nog steeds heel tevreden mee.
Daarna wouden we de skyline zien, bleek dat dat nog wat verder is van waar wij waren in het centrum, dus we namen een bus naar het zuiden, waar we aan de andere kant van het water de skyline zouden kunnen zien. En dat hebben we gezien!
En een echt oud Engels gebouw uit de tijd dat zij hier de baas waren.
Daarna gingen we richting de tempel. Om de metro te bereieken moesten we een hele lange ondergrondse route lopen.
Wat ik interessant vond aan de tempel was dat het echt middenin de stad stond, dus je kon constant de flatgebouwen eromheen zien. Ik weet niet, dat vind ik toch een beetje raar. De tempel zelf vond ik ook raar, de figuren met dierenhoofden enzo. Ik vond het moeilijk te begrijpen hoe je daar serieus in kon geloven, maar er waren echt mensen aan het bidden daar.
Daarna namen we de avondtrein naar Shenzhen. Daar moesten we China binnengaan, dus dat betekende paspoortcontrole en visumcheck. Gigantisch aantal mensen dat daar China in ging, maar we mochten jammer genoeg geen foto's maken. Eerst moesten we door een poortje van Hong Kong, waarbij ik opeens weer mijn "arrival card" van gisterochtend bij me moest hebben. Gelukkig zat die in mijn tas, dus die kon ik laten zien en alles was goed. Toen moesten we herenigen met Sanne, want die moest door een ander poortje(Chinese nationals), we waren even bang haar kwijt te zijn omdat het daar zo druk was en we haar niet konden bellen zonder Chinese simkaart, maar uiteindelijk zagen we haar weer verschijnen. Na een korte hereniging moesten we weer uit elkaar voor de poortjes om China in te gaan. Daar checkte ze mijn paspoort, visum, en mijn arrival card voor China. Oh, ik heb geen arrival card? Moest ik die nog eens staan invullen voordat ik verder mocht. Gelukkig kwamen we een Belgische tegen die precies wist hoe we de kaart moesten invullen. Daarna kwam ik erdoorheen, alles was goed, visum werd doorgestreept. We moesten nog door een bagagecheck maar dat ging goed. Buiten wachtte Sanne op ons. Ik zette al mijn Hong Kong dollar om naar Yuan behalve wat muntjes die ik nu nog bij me heb.
Daarna gingen we met de metro naar een plek die dichtbij het hotel moest zijn, en voordat we naar het hotel gingen gingen we nog ergens bij een zeer kalm café, waar we de enige gasten waren, wat drinken.
Daarna begon het ergste deel. We kwamen het metrostation uit, en zochten naar een hotel die "heel dichtbij" zou zijn. Het was toen half 11, en we hebben een uur lang gezocht naar dat hotel. De meeste mensen die we vroegen kende het niet, en taxichauffeurs zeiden dat het zo dichtbij was dat ze er niet heenreden, wezen in een richting en hielden het daarbij. Ik was de hoop zo'n beetje verloren en zei dat we gewoon een ander hotel zouden moeten nemen, maar dat wou men niet. Uiteindelijk, om 12 uur ofzo, hadden we het gevonden, een kleine 7 days inn in een klein straatje 10 minuten lopen van het station. Aan de ene kant was ik heel blij dat we er waren, aan de andere hoop ik erg dat Sanne heeft geleerd om de volgende keer duidelijke informatie te krijgen over waar het hotel is dat ze geboekt heeft, voor ze erheen gaat. Voor de rest heb ik daar even getoxt met mijn ouders, gedoucht, getandenpoetst en geslapen. Dat was het einde van dag 2.
